Στις 16 Ιουνίου 1823 , κάτοικοι του Πύργου έστειλαν μία αναφορά στην Υπέρτατη Διοίκηση , λίγες ημέρες μετά από την αποστολή της επιστολής τους που είχε αποδέκτη το βουλευτή Λύσανδρο Βιλαέτη. (Για να δείτε τη σχετική ανάρτηση πατήστε εδώ). Με την αναφορά αυτή οι κάτοικοι ζητούσαν να δοθεί ο μουκατάς (είσπραξη των φόρων) στην επαρχία του Πύργου και όχι στους Χριστόδουλο Άχολο και Αλέξιο Μοσχούλα. Έστειλαν λοιπόν οι κάτοικοι τους δύο εκπροσώπους των ιερείς , προκειμένου να ενημερώσουν το βουλευτή τους. Μετά όμως από τρεις ημέρες εμφανίστηκαν οι δύο ενοικιαστές των φόρων , με μία διαταγή του Υπουργείου Εσωτερικών και ζητούσαν να τους αναγνωρίσουν ως αγοραστές. Οι κάτοικοι όμως διαμαρτυρήθηκαν στον έπαρχο και ζήτησαν από αυτόν να μην τους δεχθεί ως αγοραστές , μέχρι να επιστρέψουν οι δύο ιερείς. Ανέφεραν επίσης ότι ήλθαν άλλες δύο διαταγές από το Υπουργείο Εσωτερικών τις οποίες όμως αγνόησαν γιατί τις θεώρησαν άκυρες επειδή δεν εκδόθηκαν μετά από απόφαση του εκτελεστικού.
Οι κάτοικοι επίσης διαμαρτύρονταν γιατί δεν ρωτήθηκαν για τη πώληση των φόρων , αν και είναι αυτοί που θα στείλουν στο πόλεμο εκστρατευτικό σώμα διακοσίων στρατιωτών , θα συγκεντρώσουν χρήματα με εράνους και θα θυσιάσουν αν χρειαστεί ακόμη και τη ζωή τους. Όπως γράφουν στην αναφορά τους , “τώρα είναι δημοκρατία δεν είναι αριστοκρατία” να τους αγοράζουν πεισματικά δύο άτομα. Ενημέρωναν επίσης τη Διοίκηση ότι το Υπουργείο Εσωτερικών έδωσε εντολή στον έπαρχο να συλλάβει τρεις νοικοκυραίους και να τους στείλει στη Τρίπολη. Ανέφεραν ακόμη ότι ο μουκατάς της περιοχής τους δεν επωλήθη δημοσίως όπως των άλλων περιοχών και εάν η Υπέρτατη Διοίκηση δεν τον δώσει στο όνομα της επαρχίας , τότε ούτε οι στρατιώτες θα εκστρατεύσουν ούτε ο Πύργος θα υπάρχει και η πόλη θα είναι μόνο δύο άτομα , ο Χριστόδουλος και ο Αλέξης. Στα αρχεία της ελληνικής παλιγγενεσίας της Βουλής βρήκαμε την αναφορά των κατοίκων του Πύργου και είναι η παρακάτω:
