Στις 18 Οκτωβρίου 1824, στη συνέλευση του βουλευτικού προεδρεύοντος του Πανούτσου Νοταρά, ανεγνώσθησαν δύο αναφορές, μία των προκρίτων του Πύργου και μία του παραστάτη της επαρχίας Λυκούργου Κρεστενίτη. Σε αυτές αναφέρεται ότι ο Αποστόλης Κολοκοτρώνης κατακρατεί παράνομα έναν επαρχιακό πύργο στον οποίο κατοικεί κατά παράβαση των επιταγών της διοίκησης η οποία τον διόρισε για να υπηρετεί στο στρατόπεδο της Γαστούνης και όχι στη πόλη του Πύργου. Το Βουλευτικό Σώμα απεφάσισε να αποστείλει προβούλευμα στο Εκτελεστικό προκειμένου αυτό να διατάξει τον Αποστόλη Κολοκοτρώνη να φύγει από την επαρχία του Πύργου και να παραδώσει τον πύργο στον εκεί έπαρχο για να κατοικήσει.
Ο στρατηγός Αποστόλης Κολοκοτρώνης ήταν γιός του Γιαννάκη Κολοκοτρώνη και ανιψιός του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και είχε κατηγορηθεί στις αρχές του 1824 για αυθαιρεσίες στη περιοχή του Πύργου. Στα αρχεία της ελληνικής παλιγγενεσίας της Βουλής βρήκαμε τα σχετικά πρακτικά του Βουλευτικού τα οποία δημοσιεύουμε παρακάτω.
Στις 23 Οκτωβρίου 1824, ο πρόεδρος του Βουλευτικού Πανούτσος Νοταράς απέστειλε στο Εκτελεστικό Σώμα το παρακάτω προβούλευμα για την υπόθεση του στρατηγού Αποστόλη Κολοκοτρώνη.
Από τα πρακτικά της συνέλευσης του Βουλευτικού της 29ης Οκτωβρίου 1824 είναι και το παρακάτω απόσπασμα.
Στις 29 Οκτωβρίου 1824 απεστάλη από το Βουλευτικό προς το Εκτελεστικό και το παρακάτω προβούλευμα.
Από τα πρακτικά της συνέλευσης του Βουλευτικού της 3ης Νοεμβρίου 1824 είναι και το παρακάτω απόσπασμα.
Στη συνέλευση του Βουλευτικού της 15ης Δεκεμβρίου 1824, ανεγνώσθη αναφορά του βουλευτή Λυκούργου Κρεστενίτη στην οποία αναφέρει ότι ο Αποστόλης Κολοκοτρώνης δεν πρέπει να πάει στον Πύργο με στρατιωτική δύναμη, γιατί όλοι σχεδόν οι κάτοικοι είναι ζημιωμένοι από αυτόν και υπάρχει κίνδυνος να προκληθούν επεισόδια. Το Βουλευτικό έκρινε εύλογο ότι δεν πρέπει να εμποδιστεί ο πηγαιμός του στρατηγού στη πόλη, απεφάσισε όμως να αποστείλει προβούλευμα στο Εκτελεστικό για να δώσει οδηγίες στον Αποστόλη Κολοκοτρώνη ώστε να μην ταράξει τη προσωπική ασφάλεια των κατοίκων του Πύργου. Το σχετικό εδάφιο των πρακτικών είναι το παρακάτω.
