Το Φιλιππείο της Αρχαίας Ολυμπίας

         Το Φιλιππείο είναι ένα κυκλικό οικοδόμημα στην Άλτη και ένα από τα ωραιότερα δείγματα της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής. Βρίσκεται στα δυτικά του ναού της Ήρας και το έκτισε ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Β’ , από τον οποίο πήρε το όνομά του και ήταν αφιερωμένο στο Δία. Το 338 π.χ. ο Φίλιππος Β’ νίκησε το στρατό Αθηναίων και Θηβαίων στη μάχη της Χαιρώνειας και άρχισε την ανέγερση του Φιλιππείου. Μετά το θάνατό του το 336 π.χ. το οικοδόμημα αποπερατώθηκε από το γιο του Μ. Αλέξανδρο. Το μνημείο δεν είχε μόνο αναθηματικό χαρακτήρα αλλά και λατρευτικό αφού χρησιμοποιήθηκε για τη λατρεία της βασιλικής οικογένειας των Μακεδόνων. Διαβάστε περισσότερα “Το Φιλιππείο της Αρχαίας Ολυμπίας”

Ο ναός της Ήρας στην Αρχαία Ολυμπία (2)

  Συνέχεια από την ανάρτηση : Ο ναός της Ήρας στην Αρχαία Ολυμπία (1)

         Στο βάθος του σηκού του ναού της Ήρας ήταν στημένα επάνω σε βάθρα τα αγάλματα του Δία και της Ήρας. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι η Ήρα απεικονιζόταν καθισμένη σε θρόνο και δίπλα της στεκόταν ο Δίας. Το λίθινο κεφάλι που βρέθηκε κοντά στο Ηραίο θεωρείται με κάποια επιφύλαξη ότι ανήκει στο άγαλμα της θεάς. Υπάρχει και μία άλλη άποψη που θεωρεί ότι το έργο είναι αετωματική μορφή Σφίγγας. Ο Παυσανίας παρουσιάζει ένα λεπτομερή κατάλογο των αγαλμάτων που υπήρχαν μέσα στο ναό της Ήρας και αυτά είναι τα παρακάτω : Οι Ώρες που παριστάνονται καθισμένες σε θρόνους και δίπλα σε αυτές το άγαλμα της Θέμιδας , μητέρας των Ωρών. Ένα χάλκινο άγαλμα της Αφροδίτης και μπροστά από αυτή ένα επίχρυσο άγαλμα μικρού παιδιού που παριστάνεται ολόγυμνο και καθιστό. Η Αθηνά που παριστάνεται με κράνος , δόρυ και ασπίδα. Οι πέντε Εσπερίδες και ένα όρθιο άγαλμα του Απόλλωνα που βρισκόταν απέναντι στην επίσης όρθια Άρτεμη. Η Δήμητρα και η Κόρη παριστάνονταν καθιστές η μία απέναντι από την άλλη. Αγάλματα της Λητούς , της Τύχης , του Διονύσου και μιας φτερωτής Νίκης. Διαβάστε περισσότερα “Ο ναός της Ήρας στην Αρχαία Ολυμπία (2)”

Ο ναός της Ήρας στην Αρχαία Ολυμπία (1)

         Ο ναός της Ήρας στην Ολυμπία ήταν κτισμένος στη βορειοδυτική γωνία της Άλτης , στους νότιους πρόποδες του Κρονίου λόφου και είναι ένα από τα αρχαιότερα δείγματα μνημειακής ναοδομίας στην Ελλάδα. Έχει προσανατολισμό Α-Δ και είναι δωρικός , περίπτερος , με έξι κίονες στις στενές και δεκαέξι στις μακριές πλευρές. Οι διαστάσεις του είναι 50 χ 18,75 μέτρα και το ύψος του , που θεωρείται πολύ χαμηλό , ήταν 7,80 μ. Ο ναός αποτελείται από πρόναο , σηκό και οπισθόδομο. Η πρόσβαση στο σηκό γινόταν από τον πρόναο , από μία δίφυλλη θύρα , πλάτους 2,90 μ. Για τη κατασκευή του ναού χρησιμοποιήθηκε τοπικός κογχυλιάτης λίθος , ενώ ο αρχιτέκτονας είναι άγνωστος. Διαβάστε περισσότερα “Ο ναός της Ήρας στην Αρχαία Ολυμπία (1)”

Ο Επίσκοπος Ωλένης Φιλάρετος

         Ο Επίσκοπος Ωλένης Φιλάρετος καταγόταν από τη Κωνσταντινούπολη , υπήρξε μέλος της φιλικής εταιρείας , ήταν επίσκοπος Ωλένης στο χρονικό διάστημα 1802 – 1821 και είναι ιστορικά βεβαιωμένο ότι είχε την έδρα του στο Πύργο. Ο Γάλλος περιηγητής , διπλωμάτης και ιστορικός συγγραφέας , Φρανσουά Πουκεβίλ επισκέφθηκε τον Ιούνιο του 1816 την Ηλεία και συνάντησε στο Πύργο τον Φιλάρετο τον οποίο ονομάζει Μητροπολίτη Ωλένης , Γαστούνης και Πύργου που είχε έδρα το Πύργο , που ήταν τότε , όπως γράφει , η ωραιότερη πόλη της Ήλιδας. Αναφέρει δύο εκκλησίες με καλαίσθητη διακόσμηση , κάτι που δεν περίμενε να δει σε μια χώρα που δεν είχε καλλιτέχνες και ένα άνετο μέγαρο για τον επίσκοπο , ο οποίος διέθετε ετήσιο εισόδημα είκοσι χιλιάδων πιάστρων. Γράφει επίσης ότι στις εκκλησίες του Πύργου λειτουργούσαν σχολεία με δάσκαλο τον ιερέα , ενώ παρών ήταν και ο επίσκοπος. Ο Πουκεβίλ επέστρεψε μαζί με τον επίσκοπο στη Μητρόπολη και ο Φιλάρετος έλαβε μέρος στη συνεδρίαση των ιεραρχών της επαρχίας κατά την οποίαν θα εκδικάζονταν διάφορες υποθέσεις και θα κατανέμονταν οι οφειλόμενοι φόροι στο σουλτάνο. Διαβάστε περισσότερα “Ο Επίσκοπος Ωλένης Φιλάρετος”

Ο ναός του Δία στην Ολυμπία (2)

            Συνέχεια από την ανάρτηση : Ο ναός του Δία στην Ολυμπία (1)

     Το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία , έργο του μεγάλου γλύπτη Φειδία και ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου , τοποθετήθηκε στο βάθος του σηκού του ναού του Δία στην Ολυμπία το 430 π.χ. Τη μορφή του αγάλματος τη γνωρίζουμε από απεικονίσεις του σε αρχαία νομίσματα και από τη περιγραφή του περιηγητή Παυσανία ο οποίος επισκέφτηκε την Αρχαία Ολυμπία τον 2 ο αι. μ.χ. Διαβάστε περισσότερα “Ο ναός του Δία στην Ολυμπία (2)”

Ο ναός του Δία στην Ολυμπία (1)

         Ο ναός του Δία στην Ολυμπία , ο μεγαλύτερος αρχαίος ναός της Πελοποννήσου , ήταν το σημαντικότερο οικοδόμημα της Άλτης. Είναι δωρικός περίπτερος ναός , με 6 κίονες στις στενές και 13 στις μακρές πλευρές του. Το ύψος των κιόνων ήταν 10,43 μ. , με κατώτερη διάμετρο 2,25 μ. Έχει προσανατολισμό από Α προς Δ , το μήκος του είναι 64,12 μ. , το πλάτος 27,68 μ. και το ύψος 20,25 μ. Κτίστηκε από τους Ηλείους προς τιμήν του Δία , με τα λάφυρα από τους νικηφόρους πολέμους κατά των τριφυλιακών πόλεων. Αρχιτέκτων του ναού ήταν ο Λίβωνας ο Ηλείος , ενώ η ανέγερσή του άρχισε το 470 π.χ. και ολοκληρώθηκε το 456 π.χ. Για τη κατασκευή του χρησιμοποιήθηκε ο τοπικός κογχυλιάτης λίθος , ο οποίος καλύφθηκε με λεπτό μαρμαροκονίαμα. Για τα γλυπτά των αετωμάτων , των μετοπών επάνω από τον πρόναο και τον οπισθόδομο , τη κεράμωση της στέγης και τις 102 λεοντοκεφαλές υδρορρόες , χρησιμοποιήθηκε παριανό μάρμαρο. Διαβάστε περισσότερα “Ο ναός του Δία στην Ολυμπία (1)”

Τα εθνικά γεννήματα της επαρχίας Πύργου του έτους 1822

         Στις 15 Φεβρουαρίου 1823 , ο Σταμάτης Ψαρούλης υπέγραψε στη Τρίπολη ένα λογαριασμό που αναφέρεται στα εθνικά γεννήματα (δημητριακά) της επαρχίας Πύργου , για το έτος 1822 , σύμφωνα με το κατάστιχο του επιστάτη Κωνσταντίνου Παπαζαφειρόπουλου. Στο λογαριασμό αυτό εμφανίζεται η ποσότητα από αραποσίτι (καλαμπόκι) , κριθάρι , βρώμη και σίκαλη που συγκεντρώθηκε από τα χωριά της επαρχίας και συγκεκριμένα από Αγουλινίτσα , Κολίρι , Λαμπέτι , Αγ. Γεώργιο , Τζόγια , Μυρτιά , Σκαφιδιά , Αγ. Ιωάννη , Σκουροχώρι , και τη πόλη του Πύργου. Η συνολική ποσότητα ανερχόταν σε 3.615 βατσέλια ή 301,25 μόδια , δεδομένου ότι το μόδι ισοδυναμούσε με 12 βατσέλια. Στα αρχεία της ελληνικής παλιγγενεσίας της Βουλής υπάρχει ο λογαριασμός του Σταμάτη Ψαρούλη και είναι ο παρακάτω : Διαβάστε περισσότερα “Τα εθνικά γεννήματα της επαρχίας Πύργου του έτους 1822”

Το φράγκικο μοναστήρι της Παναγίας της Ίσοβας στο χωριό Τρυπητή Ηλείας

       Το φράγκικο μοναστήρι της Παναγίας της Ίσοβας βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό Τρυπητή (Μπιτζιμπάρδι) του Δήμου Ανδρίτσαινας – Κρεστένων Ηλείας. Το μοναστήρι κτίστηκε τη περίοδο της φραγκοκρατίας , κατά το 1223-1225, από Φράγκους μοναχούς και είναι ένα από τα σημαντικότερα γοτθικά εκκλησιαστικά μνημεία στην Ελλάδα. Η δυτική και η βόρεια πλευρά του ναού της Παναγίας σώζονται σχεδόν στο αρχικό τους ύψος , ενώ μεγαλύτερη καταστροφή έχουν υποστεί η νότια και η ανατολική πλευρά. Ο κυρίως ναός έχει ορθογώνια κάτοψη με εξωτερικές διαστάσεις 41,30 χ 15,20 μ. , ενώ το ιερό , που σήμερα είναι το πιο κατεστραμμένο τμήμα της εκκλησίας , έχει διαστάσεις 8,20 χ 9,60 μ. Η στέγη της μονόκλιτης αυτής γοτθικής βασιλικής ήταν ξύλινη δίριχτη και είχε μεγάλη κλίση. Η δυτική όψη του ναού έχει τρία οξυκόρυφα γοτθικά παράθυρα , δύο χαμηλά και ένα ψηλότερα , ενώ η βόρεια πλευρά στολίζεται με έξι παράθυρα. Διαβάστε περισσότερα “Το φράγκικο μοναστήρι της Παναγίας της Ίσοβας στο χωριό Τρυπητή Ηλείας”

Πόλεις και χωριά της Ηλείας τη περίοδο 1702 – 1704

foto-1
Άποψη του Αμπελώνα (Ρώμεσι) Ηλείας : Σε βενετικό έγγραφο της Β’ Βενετοκρατίας στη Πελοπόννησο , το χωριό αναφέρεται ως “Romessi” και ανήκε στο διαμέρισμα (territorio) Γαστούνης.

         Στο χρονικό διάστημα 1685–1715 η Πελοπόννησος βρισκόταν στη κατοχή των Βενετών , οι οποίοι την είχαν χωρίσει σε 4 διοικητικές περιφέρειες , της Ρωμανίας , Μεσσηνίας , Αχαΐας και Λακωνίας. Οι πρωτεύουσες αυτών των περιφερειών ήσαν αντίστοιχα , το Ναύπλιο, το Νέο Ναβαρίνο , η Πάτρα , και η Μονεμβασιά. Είχαν επίσης δημιουργήσει και 24 διαμερίσματα. Δύο από αυτά αφορούν τη περιοχή της Ηλείας και είναι τα διαμερίσματα της Γαστούνης και του Φαναρίου. Το πρώτο υπαγόταν στη περιφέρεια Αχαΐας και το δεύτερο στη περιφέρεια Μεσσηνίας. Αυτό που χώριζε τις δύο περιφέρειες αλλά και τα δύο διαμερίσματα ήταν ο Αλφειός ποταμός. Το διαμέρισμα Φαναρίου περιλαμβάνει κυρίως ένα μεγάλο τμήμα της σημερινής Ηλείας αλλά και μικρά τμήματα της Μεσσηνίας και της Αρκαδίας. Εκτείνεται από τον Αλφειό μέχρι τον ποταμό της Νέδας και από τον Κυπαρισσιακό κόλπο μέχρι την Ανδρίτσαινα και τα γύρω χωριά. Στο διαμέρισμα της Γαστούνης , το οποίο εκτείνεται βόρεια του Αλφειού , υπάγονταν και ορισμένα χωριά που σήμερα ανήκουν στην Αχαΐα , όπως ο Ριόλος , το Καγκάδι αλλά και μερικά άλλα. Διαβάστε περισσότερα “Πόλεις και χωριά της Ηλείας τη περίοδο 1702 – 1704”

Ο Ναός του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες Φιγαλείας

         Ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα βρίσκεται 14 χλμ. νότια της Ανδρίτσαινας. Είναι κτισμένος στο όρος Κωτίλιο , σε υψόμετρο 1131 μ , στη θέση Βάσσες Φιγαλείας. Η ονομασία Βάσσες προέρχεται από τις πολλές μικρές κοιλάδες (βάσσαι) που υπάρχουν μεταξύ των βράχων. Ο ναός είναι έργο του Ικτίνου , του αρχιτέκτονα του Παρθενώνα , κτίστηκε το 420 – 400 π.χ. και ονομάζεται ο “Παρθενών της Πελοποννήσου¨. Ο Παυσανίας , ο οποίος τον επισκέφθηκε γύρω στο 170 μ.χ. , τον θεωρεί τον δεύτερο μετά της Τεγέας πελοποννησιακό ναό , σε κάλλος και αρμονία. Διαβάστε περισσότερα “Ο Ναός του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες Φιγαλείας”